โทษของการเที่ยวกลางคืน

โทษของการเที่ยวกลางคืน

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงโทษของการเที่ยวกลางคืนไว้พอเป็นตัวอย่าง 6 ประการ คือ

        2.1) ชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาตน ถานที่เที่ยวกลางคืน คือแหล่งรวมคนมิจฉาทิฏฐิ คนพาลคนขาดสติ อันตรายต่างๆ ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอในหมู่คนเหล่านี้ ดังนั้นผู้ชอบเที่ยวกลางคืนจึงชื่อว่าเป็นการเสี่ยงภัยโดยไม่จำเป็น เพราะนอกจากจะเสียทรัพย์ เสียเวลาสำหรับทำความดีแล้ว ยังอาจเสียชีวิตเอาง่ายๆอีกด้วย ย่อมชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาตน

       2.2) ชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาบุตรภรรยา บุรุษซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ชอบเที่ยวกลางคืนย่อมเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้บุตรภรรยาเอาอย่างบ้าง ดังนั้นนอกจากเขาจะชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาตนแล้ว
ยังชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาบุตรภรรยาของตนอีกด้วย

       2.3) ชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาทรัพย์สมบัติ บ้านใดก็ตามที่ มาชิกออกเที่ยวกลางคืนกัน แล้วปิดบ้านทิ้งไว้ ย่อมตกเป็นเหยื่อให้เหล่าโจรผู้ร้ายเข้าไปลักขโมยทรัพย์สมบัติได้ง่าย เพราะเหตุนี้การเที่ยวกลางคืนจึงชื่อว่าไม่คุ้มครองสมบัติ

       2.4) เป็นที่ระแวงของคนอื่น บรรดามิจฉาชีพและเหล่าโจรผู้ร้ายส่วนมากย่อมก่อกรรมชั่วกันในเวลากลางคืน บุคคลที่ไม่อยู่ในเคหสถานในยามดึกดื่นค่ำคืน แม้จะไม่ใช่โจรผู้ร้าย ก็อาจเป็นที่ระแวง
สงสัยของคนอื่นได้

       2.5) มักจะถูกใส่ร้ายป้ายสีด้วยเรื่องไม่จริงต่างๆ นานา เป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไปว่า จะมีก็แต่คนไม่ดีเท่านั้นที่ชอบเที่ยวกลางคืน ดังนั้นใครก็ตามที่ชอบเที่ยวกลางคืน แม้ยังไม่ได้ทำความผิด หรือทำชั่ว ก็มักจะถูกระแวง ถูกใส่ร้ายป้าย ีด้วยเรื่องไม่จริงได้โดยง่าย เพราะภาพลักษณ์ของตนไม่ดีอยู่แล้ว

      2.6) มีทุกข์เป็นอันมาก จากสาเหตุทั้ง 5 ข้อที่ผ่านมาย่อมก่อให้เกิดปัญหาเดือดร้อนเป็นอันมากแก่ผู้ชอบเที่ยวกลางคืนอย่างไรก็ตาม ปัญหาที่เกิดขึ้นแน่ๆ ของผู้ที่ชอบเที่ยวกลางคืนก็คือ การเสียทรัพย์เป็นจำนวนมากอย่างไร้ประโยชน์ เพราะเหตุนี้ผู้ชอบเที่ยวกลางคืน นอกจากจะเก็บออมทรัพย์ไม่ได้แล้ว ยังอาจจะกลายเป็นคนมีหนี้สินตามมาอีก โดย สรุปก็คือ ปัญหาเศรษฐกิจจะเกิดขึ้นกับนักเที่ยวกลางคืนเสมอ
อ้างอิง: http://www.kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=6422